اسامی دخترانه که به حرف ه ختم می شود
مجموعه‌ای کامل از اسامی دخترانه که آخر آن "ه" است یا به عبارت دیگر نام های دختر که به حرف ه ختم میشوند
اسامی دخترانه که با ه تمام می شود
الف
اَطهرهمعنی: اطهر + ه (پسوند نسبت) منسوب به اطهر، اطهر.
ریشه: عربی
اَمانه
معنی: اطمینان و آرامش قلب.
ریشه: عربی
اَنیسه
معنی: زن انس گیرنده و همدم، زن مصاحب و همنشین.
ریشه: عربی
اُسوه
معنی: پیشوا، رهبر، مقتدا، خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد؛ از واژههای قرآنی.
ریشه: عربی
اُم‌سلمه
معنی: نام یکی از همسران پیامبر اسلام(ص)
ریشه: عربی
اُم‌فَروه
معنی: مادر امام جعفر صادق(ع)؛ نام دختر امام موسی بن جعفر(ع).
ریشه: عربی
اِلهه
معنی: رب‌النوع؛ پرستش کردن؛ ماه نو؛ آفتاب؛ بتان
ریشه: عربی
اِنسیّه
معنی: مربوط به انس، منسوب به انس، انسانی، آدمی.
ریشه: عربی
ادیبه
معنی: مؤنث ادیب
ریشه: عربی
ارزنده
معنی: دارای ارزش، ارزشمند، ارزمند، شایسته و لایق، (به مجاز) محترم، با شخصیت، مورد احترام - محترم، دارای احترام
ریشه: فارسی
ارزینه
معنی: ارزنده، گرانبها
ریشه: فارسی
ارشامه
معنی: هم معنی با آرشامه
ریشه: فارسی
ارکیده
معنی: گلی با رنگهای درخشان که یک گل برگ آن از دو گل برگ دیگرش بزرگتر است.
ریشه: فارسی
اروشه
معنی: اروشا، به فتح الف، سفید، روشن، دختری با روی سپید
ریشه: فارسی
افروزه
معنی: آنچه بدان آتش گیرانند، آتش گیره؛ شهاب.
ریشه: فارسی
افسانه
معنی: سرگذشت، قصه، داستان، سرگذشت و حکایت گذشتگان؛ افسون، سحر؛ ترانه
ریشه: فارسی
امیده
معنی: منسوب به امید، امید.
ریشه: عربی
امیره
معنی: مؤنث امیر
ریشه: عربی
امینه
معنی: مؤنث امین، زن مورد اطمینان و درستکار
ریشه: عربی
اندیشه
معنی: آنچه از اندیشیدن حاصل میشود، فکر؛ توجه، غمخواری.
ریشه: فارسی
انگیزه
معنی: آنچه یا آن که کسی را وادار به کار کند، محرک
ریشه: فارسی
انوشه
معنی: جاوید، باقی، پایدار، به طور همیشگی، جاویدان، ابدی، شادمان، خوشحال، از شخصیتهای شاهنامه، نام شاهزاده‌ای ساسانی در تیسفون
ریشه: فارسی
ایرانه
معنی: ایران + ه (پسوند نسبت)، منسوب به ایران، مربوط به ایران، ایرانی، منتسب به ایران زمین.
ریشه: فارسی
ایمانه
معنی: منسوب به ایمان
ریشه: عربی
ایمنه
معنی: انس، مؤانست، انس دادن، خو گرفتن، انس یافتن، دمسازی.
ریشه: عربی
آبانه
معنی: منسوب به آبان
ریشه: فارسی
آبگینه
معنی: شیشه، آینه، ظرف شیشه‌ای یا بلورین به ویژه جام شراب
ریشه: فارسی
آپامه
معنی: نام دخترسپیتامن یکی از سرداران ایرانی و همسر سلوکوس
ریشه: فارسی
آتشپاره
معنی: اخگر، شرار آتش، چابک
ریشه: فارسی
آتشه
معنی: برق، آذرخش
ریشه: فارسی
آتشیزه
معنی: کرم شب تاب
ریشه: فارسی
آتنه
معنی: آتنا، در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت
ریشه: فرانسوی
آتیه
معنی: آینده
ریشه: عربی
آدیشه
معنی: آتش، در گویش خراسان آتش کوچک
ریشه: فارسی
آذربویه
معنی: بوته‌ای از تیره اسفناج با گلهای تکی زرد رنگ که در نواحی کویری و کناره‌های آبهای شور می‌روید.
ریشه: فارسی
آذرماه
معنی: دختری که مانند ماه زیباست و مانند آتش درخشنده
ریشه: فارسی
آذرمه
معنی: رئیس و بزرگ آتش‌ها (آتشکده‌ها)
ریشه: فارسی
آراسته
معنی: آن که دارای صفات خوب اخلاقی است، آنچه آرایش شده و زینت و زیور داده شده است.
ریشه: فارسی
آرایه
معنی: آرایش زیبایی
ریشه: فارسی
آرسینه
معنی: زن مبارز
ریشه: عبری
آرمینه
معنی: ارمنی، دختر ارمنی
ریشه: ارمنی
آرویشه
معنی: نام روستایی در نزدیکی بیرجند
ریشه: فارسی
آریژه
معنی: نام شهری در زمان اسکندر
ریشه: فارسی
آزاده
معنی: عاری از صفات ناپسند اخلاقی، رها و وارسته، از شخصیت های شاهنامه فردوسی، نام همسر رومی بهرام گور پادشاه ساسانی
ریشه: فارسی
آزاله
معنی: گلی خوشبو که معمولا به شکل قیف یا زنگوله است و به رنگهای سفید، صورتی، زرد، قرمز، و ارغوانی دیده میشود.
ریشه: فرانسوی
آساره
معنی: ستاره
ریشه: لری
آسوده
معنی: راحت و آرام
ریشه: فارسی
آسیه
معنی: زن اندوهگین، ستون، نام همسر فرعون که موسی (ع) را از نیل گرفت و پنهانی از فرعون از او مراقبت کرد، نام کوهی در استان فارس
ریشه: عربی
آصفه
معنی: منسوب به آصف، مشاور خردمند، بانوی مدبر
ریشه: فارسی
آفرین ماه
معنی: ماه تحسین برانگیز، کنایه از دختری که زیباییش مانند ماه است.
ریشه: فارسی
آفسانه
معنی: افسانه، داستان، خیال، مشهور، کسی که بحدی زیباست که خیالی به نظر می‌آید.
ریشه: فارسی
آلاله
معنی: شقایق، گلی به رنگ زرد سفید یا قرمز که انواع گوناگون خودرو و زینتی دارد.
ریشه: فارسی
آلاوه
معنی: آتشدان،شعله آتش،جایی که در آن آتش روشن می‌کنند.
ریشه: فارسی
آلوگونه
معنی: نام همسر اردشیر اول پادشاه هخامنشی، کسی که سرخی گونه‌هایش به آلو می‌ماند، دختر زیبا و به اصطلاح سرخ و سفید
ریشه: فارسی
آمنه
معنی: نام مادر پیامبر (ص)، مونث آمن به معنای بانوی نترس، زن دلیر، خانم استوار
ریشه: عربی
آنسه
معنی: انس گیرنده، همنشین نیکو، مانوس، خو گیرنده
ریشه: عربی
آویده
معنی: مشتاق، خواهان
ریشه: فارسی
آویژه
معنی: معشوق، دلبر، خاص، خالص
ریشه: فارسی
آویشه
معنی: آویشن، گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه‌های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
ریشه: فارسی
آیه
معنی: هر یک از پاره‌های مشخص سوره‌های قرآن و دیگر کتابهای آسمانی، نشانه
ریشه: عربی
آئینه
معنی: سطح صاف و صیقل یافته شیشه‌ای که تصویر را منعکس میکند، (به مجاز) دل عارف
ریشه: فارسی
ب
بَدیعهمعنی: مؤنث بدیع
ریشه: عربی
بَنفشه
معنی: نام گل، (به مجاز) مو، زلف؛ در اصطلاح شاعرانه بنفشه یا دسته‌ی گل بنفشه تداعی کننده زلف آشفته یا مجعّد یا جعد گیسوی یار، نزد شاعران است.
ریشه: فارسی
بِهیه
معنی: تابان، روشن؛ فاخر، شکوهمند
ریشه: عربی
باروشه
معنی: بادبزن
ریشه: کردی
باقیه
معنی: (مؤنث باقی)، عمل صالح؛ آن که یا آنچه وجود دارد، موجود؛ پاینده، پایدار
ریشه: عربی
بالنده
معنی: آن که یا آنچه در حال رشد یا ترقی و پیشرفت است.
ریشه: فارسی
بالیده
معنی: رشد و نمو کرده
ریشه: فارسی
باهِره
معنی: (مؤنث باهر)، باهر، درخشان، تابان.
ریشه: عربی
بخشنده
معنی: (صفت فاعلی از بخشیدن) آنکه چیزی را بی آنکه عوضی بخواهد میبخشد؛ عطا کننده.
ریشه: فارسی
بدریه
معنی: منسوب به بدر (بدر = ماهی که به صورت دایره‌ی کامل دیده میشود، ماه شب چهاردهم، (به مجاز) ماه مانند و زیبارو.
ریشه: عربی
بسمه
معنی: نام دختر اسماعیل (ع)
ریشه: عبری
بوژنه
معنی: شکوفه، غنچه اسم دختر
ریشه: فارسی
بویه
معنی: آرزو
ریشه: فارسی
بهاره
معنی: مربوط به بهار؛ به عمل آمده در بهار؛ منسوب به بهار.
ریشه: فارسی
بهانه
معنی: دلیل، علت
ریشه: فارسی
بهرامه
معنی: ابریشم، بیدمشک
ریشه: فارسی
بهرانه
معنی: مرکب از بهر (فایده، سود) + انه (پسوند نسبت)
ریشه: فارسی
بهروزه
معنی: خوشبخت، سعادتمند، نام همسر شاه اسماعیل صفوی
ریشه: فارسی
بهشته
معنی: منسوب به بهشت؛ (به مجاز) زیبا رو
ریشه: فارسی
بهکامه
معنی: مرکب از به (بهتر، خوبتر) + کامه (آرزو)
ریشه: فارسی
بهینه
معنی: بهترین، خوبترین
ریشه: فارسی
بی بی ماه
معنی: بی بی (ترکی) + ماه (فارسی)
ریشه: ترکی
بیژه
معنی: ویژه، خالص
ریشه: کردی
پ
پدیدهمعنی: آنچه اتفاق می‌ا‌فتد یا وجود دارد و می‌توان آن را تجربه کرد؛ پدیدار؛ شخص، چیز یا حادثه‌ی چشمگیر.
ریشه: فارسی
پروانه
معنی: حشره‌ای با بدن کشیده و باریک و بالهای پهن پوشیده از پولکهای رنگارنگ
ریشه: فارسی
پریچه
معنی: پری کوچک
ریشه: فارسی
پریچهره
معنی: برابر با پریچهر
ریشه: فارسی
پریزاده
معنی: پریزاد
ریشه: فارسی
پریژه
معنی: پری کوچک
ریشه: فارسی
پریماه
معنی: زیبا چون ماه و پری
ریشه: فارسی
پسته
معنی: میوه‌ای کوچک و بیضوی که مغز آن خوراکی است، در شعر، دهان معشوق
ریشه: فارسی
پگاه
معنی: صبح زود، سحر
ریشه: فارسی
پوپه
معنی: پوپک
ریشه: فارسی
پونه
معنی: گیاهی علفی، یک ساله و معطر از خانواده‌ی نعناع که برگها وگلهای آن مصرف دارویی دارد؛ پودنه
ریشه: فارسی
پویه
معنی: مخفف پاپویه به معنای پروانه
ریشه: اوستایی پهلوی
پیروزه
معنی: فیروزه
ریشه: فارسی
پیمانه
معنی: هر ظرف یا مقیاسی دیگر از آن برای اندازه‌گیری مقدار معینی از هر چیز استفاده شود؛ جام شراب
ریشه: فارسی
ت
تَرانهمعنی: هرنوع شعر یا سخن معمولًا موزون که با موسیقی خوانده شود، قطعه آوازی، هر صدایی که حالت موسیقایی داشته باشد.
ریشه: فارسی
تُحفه
معنی: هدیه؛ (به مجاز) شخص بسیار ارزشمند.
ریشه: عربی
تِرمه
معنی: نوعی پارچه (قیمتی) از جنس کرک، پشم، یا ابریشم با نقشهای بته جقه، اسلیمی، و مانند آنها که معمولًا از آن، جانماز، بقچه و لباس تهیه می‌کنند.
ریشه: فارسی
تاب ماه
معنی: آینور
ریشه: ترکی
تابنده
معنی: آنچه می‌تابد و نورافشانی میکند، درخشان.
ریشه: فارسی
تاج ماه
معنی: آن که چون تاجی بر سر ماه است، بسیار زیبا
ریشه: فارسی
تافته
معنی: گداخته، درخشنده و تابناک، روشن، نوعی پارچه ابریشمی
ریشه: فارسی
تهمینه
معنی: منسوب به تهم؛ نیرومند قوی؛ همسر رستم، دختر شاه سمنگان و مادر سهراب.
ریشه: فارسی
تیراژه
معنی: رنگین کمان، قوس و قزح، طوق بهار
ریشه: فارسی
ث
ثَمرهمعنی: میوه؛ (به مجاز) نتیجه و حاصل
ریشه: عربی
ثَمینه
معنی: گران بها، قیمتی، گران
ریشه: عربی
ج
جَمیلهمعنی: (مؤنث جمیل)، جمیل؛ زیبا
ریشه: عربی
جُمانه
معنی: یک دانه مروارید، یک دانه لؤلؤ؛ نام دختر ابوطالب و خواهر حضرت علی(ع)
ریشه: عربی
جانانه
معنی: محبوب، معشوق، (در تصوف) (به مجاز) خداوند
ریشه: فارسی
جلوه
معنی: نمایان شدن، خود را آشکار کردن، خودنمایی؛ (به مجاز) زیبایی، جاذبه
ریشه: عربی
جلیله
معنی: مؤنث جلیل
ریشه: عربی
جوانه
معنی: تازه، نو؛ جوان
ریشه: فارسی
جهان ماه
معنی: آن که در جهان چون ماه می درخشد، زیبا
ریشه: فارسی
چ
چامهمعنی: شعر، شعری که با آواز خوانده میشود.
ریشه: فارسی
چرمه
معنی: اسب به ویژه اسب سفیدرنگ
ریشه: فارسی
چشمه
معنی: مکانی که آب زیرزمینی در آنجا به طور طبیعی در سطح زمین ظاهر میشود.
ریشه: فارسی
چکامه
معنی: شعر به ویژه قصیده.
ریشه: فارسی
چکاوه
معنی: چکاوک
ریشه: فارسی
چلچله
معنی: پرستو
ریشه: فارسی
چمانه
معنی: پیاله شراب
ریشه: فارسی
چهره
معنی: روی، صورت.
ریشه: فارسی
چیلانه
معنی: درخت عناب
ریشه: فارسی
ح
حَبهمعنی: دانه‌ی بعضی از میوه‌ها و گیاهان؛ (به مجاز) پول بسیار اندک
ریشه: عربی
حَدیقه
معنی: باغ
ریشه: عربی
حَسنه
معنی: خوب، نیک، پسندیده، عمل نیک و پسندیده؛ عمل پسندیده به ویژه عمل مطابق با شرع
ریشه: عربی
حَسیبه
معنی: دارنده‌ی نام و شرف و بزرگی، زنِ شریف در اصل و نسب
ریشه: عربی
حَفصه
معنی: اسد، شیر؛ دختر عمر بن خطاب و همسر پیامبر اسلام(ص)
ریشه: عربی
حَنّانه
معنی: بسیار نوحه کننده، ناله کننده
ریشه: عربی
حَنظله
معنی: مفرد حَنظل، گیاهی بسیار تلخ که خاصیت دارویی دارد.
ریشه: عربی
حَنیسه
معنی: زن شجاع
ریشه: عربی
حُریه
معنی: حُره
ریشه: عربی
حُسنیه
معنی: نیکوتر، کار نیک، عاقبت نیکو
ریشه: عربی
حِسانه
معنی: زن بسیار نیکو؛ از صحابیات و از دوستان نزدیک حضرت خدیجه کبری (س) است.
ریشه: عربی
حِلیه
معنی: زینت، پیرایه، زیور؛ مشخصات صورت و اندام
ریشه: عربی
حاتمه
معنی: مؤنث حاتم به معنی حاکم، قاضی، داور
ریشه: عربی
حارثه
معنی: مؤنث حارث، زن کشاورز
ریشه: عربی
حامده
معنی: مؤنث حامد، سپاسگزار
ریشه: عربی
حانیه
معنی: مهربان، دلسوز
ریشه: عربی
حبیبه
معنی: مؤنث حبیب، دوست، یار، معشوقه
ریشه: عربی
حدیثه
معنی: امروزی، جدید، نو.
ریشه: عربی
حره
معنی: زن آزاده ، لقب زنان اشرافی، خاتون ، نام خواهر محمود غزنوی
ریشه: عربی
حفیظه
معنی: موکّل به چیزی؛ حافظ و محفوظ
ریشه: عربی
حکیمه
معنی: مؤنث حکیم، زن حکیم و دانشمند
ریشه: عربی
حلیمه
معنی: مؤنث حلیم، زن خویشتن دار، صبور و با تحمل، دختر بردبار
ریشه: عربی
حماسه
معنی: کاری افتخار آفرین، نوعی شعر، دلیری، شجاعت، بی باکی، کاری افتخارآفرین که از سر شجاعت و دلاوری یا مهارت انجام شده باشد.
ریشه: عربی
حمده
معنی: سپاس و شکرگزاری
ریشه: عربی
حمیده
معنی: مؤنث حمید، ستوده، پسندیده؛ مادر امام موسی کاظم(ع).
ریشه: عربی
حنیفه
معنی: مؤنث حنیف، دختر درست و پاک، دختر راستین، زن ثابت قدم در دین
ریشه: عربی
حوریه
معنی: زن سفید پوست و زیباروی.
ریشه: عربی
خ
خاطِرهمعنی: یادبود، یاد، ذهن، حافظه، خاطر.
ریشه: عربی
خالِده
معنی: مؤنث خالد
ریشه: عربی
خجسته
معنی: (فارسی اوستایی) به معنی مبارک، فرخنده؛ در موسیقی ایرانی، گوشه‌ای در دستگاه نوا، سعادتمند، کامروا، خوشبخت، گل همیشه بهار
ریشه: فارسی
خدیجه
معنی: مولودِ پیش از اتمام ماههاd باردارd، ولادت قبل از موعِد، نام همسر پیامبر اسلام(ص) و مادر حضرت فاطمه(س)
ریشه: عربی
خرمه
معنی: نام همسر مزدک، گیاهی است مانند لوبیا
ریشه: فارسی
خلیله
معنی: مؤنث خلیل
ریشه: عربی
خوشه
معنی: تعدادی دانه، میوه یا گل که به محور متصل باشند، دسته‌ای از ستارگان که به نظر می‌رسد خواص مشترکی دارند، نام ششمین صورت فلکی که به شکل دوشیزه‌ای که خوشه گندم به دست است.
ریشه: فارسی
د
دُردانهمعنی: بسیار محبوب و گرامی، عزیزکرده، ناز پرورده؛ نیز فرزند بسیار گرامی.
ریشه: فارسی
دُریه
معنی: (دُر + ایه (پسوند نسبت)، مانند دُر، درخشان، روشن.
ریشه: عربی
دارینه
معنی: نام روستایی در نزدیکی سقز
ریشه: فارسی
دامینه
معنی: زیبا، جاری و روان، همچنین به معنای دانش و دانایی نیز آمده است.
ریشه: فارسی
دانژه
معنی: غنچه گل نیمه باز
ریشه: کردی
درخشنده
معنی: (صفت فاعلی از درخشیدن)، دارای درخشش و تلألؤ؛ روشن و تابان.
ریشه: فارسی
دلیله
معنی: راهنما، هدایت کننده، (در تورات) (به معنی معشوقه) معشوق‌هی شمشون، که راز نیرومندی او را یافت و با افشای آن به دشمنان وی، موجب گرفتاری او شد.
ریشه: عربی
دینه
معنی: انتقام یافته، نام دختر یعقوب (ع) و خواهر یوسف (ع)
ریشه: عبری
ذ
ذَکیهمعنی: (مؤنث ذکیّ) به معنای تیزهوش و باهوش، زن تیز خاطر.
ریشه: عربی
ذُریه
معنی: فرزندان، فرزند، نسل.
ریشه: عربی
ذاکره
معنی: مونث ذاکر (آنکه خدا را ستایش میکند و ذکر خدا می‌گوید؛ یاد کننده)
ریشه: عربی
ر
رَخشندهمعنی: درخشنده؛ (به مجاز) دارای عظمت و شکوه
ریشه: فارسی
رَشیده
معنی: مؤنث رشید
ریشه: عربی
رابعه
معنی: نام دختر اسماعیل بصری از زنان عارف و بسطار مشهور در قرن دوم که از او حکایتها و سخنان زیادی نقل شده است.
ریشه: عربی
راحله
معنی: مؤنث راحل
ریشه: عربی
راحمه
معنی: (مؤنث راحم) به معنی رحمت آورنده و دل سوزاننده
ریشه: عربی
راشده
معنی: راهنمایی شده، از گمراهی درآمده.
ریشه: عربی
راضیه
معنی: پسندیده، خوش، خشنود، از القاب فاطمه زهرا(س)
ریشه: عربی
راغده
معنی: (مؤنث راغد)، راغد به معنی زندگی خوش و وسیع است، راغده به معنی زنی که زندگانی
ریشه: عربی
رافعه
معنی: مؤنث رافع بالا برنده، اوج دهنده
ریشه: عربی
رافونه
معنی: پونه
ریشه: فارسی
رامینه
معنی: رام، رامین، طربناک
ریشه: فارسی
راویه
معنی: بسیار روایت کننده، راوی
ریشه: عربی
رایحه
معنی: بوی خوش
ریشه: عربی
ربابه
معنی: نام سازی است
ریشه: عربی
ربیعه
معنی: مرغزار، نام خواهر صلاح الدین ایوبی
ریشه: عربی
رحمه
معنی: نام همسر ایوب(ع)
ریشه: عربی
رحیمه
معنی: مؤنث رحیم، مهربان
ریشه: عربی
رخساره
معنی: چهره، صورت، گونه
ریشه: فارسی
رخسانه
معنی: رخ + سان (پسوند شباهت) + ه (پسوند نسبت)، رخسانا
ریشه: فارسی
رضوانه
معنی: رضوان + ه (پسوند نسبت)، منسوب به رضوان؛ بهشتی؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: عربی
رضیه
معنی: مونث رضی
ریشه: عربی
رفیعه
معنی: مؤنث رفیع
ریشه: عربی
رقیه
معنی: دعا، تعویذ، یکی از چهار دختر پیامبر اسلام (ص)، دختر امام حسین(ع)
ریشه: عربی
رودابه
معنی: دختر مهراب پادشاه کابل، همسر زال و مادر رستم دستان
ریشه: فارسی
ریحانه
معنی: ریحان، نام مادر امام رضا (ع).
ریشه: عربی
ز
زُبیدهمعنی: نام گیاهی (همیشه بهار)؛ دختر جعفرابن منصور زن هارون الرشید و مادر خلیفه امین
ریشه: عربی
زاکیه
معنی: نیکو، پاکیزه
ریشه: عربی
زاهده
معنی: مؤنث زاهد
ریشه: عربی
زرین نرگسه
معنی: ستاره های آسمان
ریشه: فارسی
زرینه
معنی: نام رودی که از کوههای کردستان سرچشمه می گیرد وبه دریاچه ارومیه می‌ریزد، ساخته شده از طلا
ریشه: فارسی
زکیه
معنی: مؤنث زکی، پاک، طاهر، پارسا
ریشه: عربی
زمانه
معنی: روزگار، چرخ
ریشه: فارسی
زمزمه
معنی: صدای حرف زدن آهسته، صدای آواز خواندن آهسته، صدایی که از سازهای موسیقی شنیده میشود، آهنگ
ریشه: فارسی
زهره
معنی: نام سیاره‌ای در منظومه شمسی که از درخشنده‌ترین اجرام آسمانی و نماد نوازندگی و خنیاگری است.
ریشه: عربی
زیبنده
معنی: شایسته، سزاوار، زیبا، آراسته
ریشه: فارسی
زیتونه
معنی: یکدانه زیتون
ریشه: عربی
زییده
معنی: برگزیده کوچک، نام چندتن از زنان معروف عرب از جمله همسر هارون الرشید
ریشه: عربی
ژ
ژالانهمعنی: گیاهی زیبا و خودرو
ریشه: کردی
ژاله
معنی: شبنم، قطره باران
ریشه: فارسی
ژاوه
معنی: نوعی گیاه وحشی از تیره کاکوتی
ریشه: کردی
س
سَروهمعنی: نسیم، باد ملایم، باد خنک، ایاز.
ریشه: کردی
سَکینه
معنی: آرامش خاطر؛ نام دختر امام حسین(ع)
ریشه: عربی
سَلامه
معنی: سلامه یا سلافه مشهور به شهربانو دختر یزدجرد ابن شهریار یا هرمزان و همسر امام حسین(ع)
ریشه: عربی
سَلیله
معنی: دختر، دخت، فرزندِ دختر
ریشه: عربی
سَلیمه
معنی: مؤنث سلیم
ریشه: عربی
سَمانه
معنی: (مخفف آسمان) یعنی سقف خانه؛ نام پرندهای کوچک که به آن در ترکی بلدرچین میگویند.
ریشه: عربی
سَمیره
معنی: سمیرا
ریشه: عربی
سَنیه
معنی: عالی، خوب
ریشه: عربی
سُلاله
معنی: نسل؛ فرزند، نطفه
ریشه: عربی
سُمیه
معنی: صدای خوش، آوازی که در آن خیر باشد، نام مادر عمار یاسر که از اصحاب پیامبر (ص) بود و اولین زن شهیده در صدر اسلام.
ریشه: عربی
سُنبله
معنی: نوعی گل آذین که گلهای بدون دُمگل آن در اطراف یک محور جمع میشوند؛ خوشه‌ی بعضی گیاهان مانند گندم و جو؛ صورت ششم از صورتهای فلکیِ منطقه البروج
ریشه: فارسی
ساجده
معنی: مؤنث ساجد
ریشه: عربی
ساحله
معنی: (ساحل + ه (پسوند نسبت))، منسوب به ساحل
ریشه: عربی
ساره
معنی: سارا، امیره‌ی من
ریشه: عبری
ساریه
معنی: ابری که در شب آید؛ نام یکی از دختران امام موسی کاظم(ع)
ریشه: عربی
ساطعه
معنی: مؤنث ساطع
ریشه: عربی
ساعده
معنی: مؤنث ساعد، کمک کننده، مددکار
ریشه: عربی
سالومه
معنی: زوجه زبدی و مادر یعقوب کبیر و یوحنای انجیلی
ریشه: عبری
سامره
معنی: مؤنث سامر، نام شهری در عراق که مرقد امام دهم و یازدهم در آن واقع شده است.
ریشه: عربی
سامه
معنی: عهد، پیمان، جای امن و امان، پناه، مأمن
ریشه: فارسی
سامیه
معنی: مؤنث سامی
ریشه: عربی
ساهره
معنی: زمین یا روی زمین، زمینی که حق سبحانه در روز قیامت آن را مجدداً پیدا سازد، زمین روز رستاخیز، چشمه روان، ماه، چشمه روان
ریشه: عربی
سایه
معنی: تاریکی نسبی که به سبب جلوگیری تابش مستقیم نور در سطح یا فضا ایجاد میشود در مقابلِ روشن؛ (به مجاز)، توجه، عنایت، پناه، حمایت؛ حشمت و بزرگی.
ریشه: فارسی
سبزه
معنی: گیاهی که به صورت خودرو در جایی سبز شده است، سبزه وار، چمن زار، گندمگون
ریشه: فارسی
سپیده
معنی: روشنی کم رنگ آسمان در افق مشرق قبل از طلوع آفتاب
ریشه: فارسی
ستاره
معنی: هر یک از اجسام نورانی آسمان که معمولًا شبها از زمین به صورت نقطه‌های نورانی چشمک زنِ نسبتاً ساکن دیده میشوند؛ (به مجاز) بخت و اقبال و نماد شخص مجلس آرا و زیبارو
ریشه: فارسی
ستوده
معنی: آنکه او را ستوده‌اند؛ ستایش شده
ریشه: فارسی
سرمه
معنی: مخلوطی از کانه‌های آنتیموان که سیاه رنگ است و از آن برای آرایش چشم استفاده میشود، (به مجاز) سیاهی ، تاریکی
ریشه: فارسی
سعاده
معنی: نیک بختی، خوشبختی
ریشه: عربی
سعیده
معنی: مؤنث سعید
ریشه: عربی
سمیعه
معنی: گوش شنوا
ریشه: عربی
سودابه
معنی: (سوداوه) به معنی دارنده‌ی آب روشنی بخش؛ در شاهنامه همسر که عاشق سیاوش شد.
ریشه: فارسی
سوده
معنی: ساییده، ساییده شده، از همسران پیامبر اسلام(ص)
ریشه: عربی
سوره
معنی: هر یک از بخشهای صد و چهارده گانه‌ی قرآن که خود شامل چند آیه است.
ریشه: عربی
سینره
معنی: گیاهی زینتی و نیز دارویی با گلهایی که در اواخر زمستان و اوایل بهار شکوفا میشوند، پامچال فرنگی
ریشه: فرانسوی
ش
شَرارهمعنی: شرار، پاره‌ای از آتش که به هوای پرد، جرقه، اخگر؛ درخشش، روشنی
ریشه: عربی
شَرمینه
معنی: منسوب به شرمین، با حجب و حیا
ریشه: فارسی
شَلاله
معنی: آبشار؛ (در ترکی) آبشار، فوّاره
ریشه: عربی
شادانه
معنی: شاهدانه
ریشه: فارسی
شادکامه
معنی: کامروا، خوشحال، شادمان
ریشه: فارسی
شادمانه
معنی: شادمان، شاد، خوشحال و مسرور، با شادی و خوشحالی
ریشه: فارسی
شادیانه
معنی: از روی شادی، بر اساس شادی، آهنگ و نوای شادی آور
ریشه: فارسی
شادیه
معنی: منسوب به شادی
ریشه: فارسی
شاهده
معنی: منسوب به شاهد؛ زیبارو؛ (به مجاز) محبوب و معشوق
ریشه: فارسی
شاهنده
معنی: شاینده، نیکوکار، صالح، لقب بهرام پسر هرمز پادشاه ساسانی
ریشه: فارسی
شایسته
معنی: دارای ویژگی مطلوب، مناسب، سزاوار و در خور، لایق
ریشه: فارسی
شب پره
معنی: پروانه، خفاش
ریشه: فارسی
شریفه
معنی: مؤنث شریف
ریشه: عربی
شعله
معنی: زبانه‌ی آتش، بخش گرم و نورانی آتش
ریشه: عربی
شفیعه
معنی: مؤنث شفیع
ریشه: عربی
شفیقه
معنی: مؤنث شفیق، دلسوز
ریشه: عربی
شکرانه
معنی: (عربی - فارسی) سخنی که به عنوان سپاسگزاری گفته میشود، یا عملی که برای سپاس انجام میشود، یا آنچه به عنوان هدیه برای قدردانی داده میشود؛ شکرگزاری و حق شناسی.
ریشه: عربی
شکفته
معنی: باز شده، شکوفا (به مجاز) خندان، شاد، شاداب، تازه
ریشه: فارسی
شکوفه
معنی: هریک از گلهای درختان میوه که معمولًا در فصل بهار میشکفند.
ریشه: فارسی
شکوه
معنی: حالتی در کسی که به بزرگی جلوه کند و احترام برانگیزد یا چشمها را خیره کند، بزرگی، حشمت و جلال
ریشه: فارسی
شمامه
معنی: رایحه و بوی خوش؛ (به مجاز) شخص یا چیز دوست داشتنی و خوشایند
ریشه: عربی
شمسه
معنی: نقش زینتی به شکل خورشید که در تذهیب، جواهر سازی، کاشی کاری و مانند آنها به کار میرود؛ دارای شمس (خورشید)؛ (به مجاز) سرخ رنگ
ریشه: عربی
شمه
معنی: بوی خوش
ریشه: عربی
شمیسه
معنی: مؤنث شمیس، مصغر شمس
ریشه: عربی
شمیمه
معنی: بوی خوش
ریشه: عربی
شوانه
معنی: گله بان، چوپان
ریشه: کردی
شهیره
معنی: (مؤنث شهیر)، بانوی مشهور، دختر نامدار
ریشه: عربی
شیده
معنی: منسوب به شید؛ خورشید، نور، روشنی، روشنایی؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
شیفته
معنی: آن که به کسی یا چیزی دل بسته است، عاشق
ریشه: فارسی
شیوه
معنی: روش، طریقه؛ عشوه، ناز، حالت، وضع
ریشه: فارسی
ص
صَبیحهمعنی: مؤنث صَبیح
ریشه: عربی
صَبیه
معنی: به گونه احترام آمیز به معنی دختر (فرزند)
ریشه: عربی
صَفیه
معنی: مونث صفی، نام چند تن از زنان مشهور صدر اسلام
ریشه: عربی
صِدیقه
معنی: مونث صدیق، لقب حضرت فاطمه (س) و حضرت مریم
ریشه: عربی
صابره
معنی: مؤنث صابر
ریشه: عربی
صاحبه
معنی: مؤنث صاحب
ریشه: عربی
صادقه
معنی: مونث صادق راستگو و درستکار
ریشه: عربی
صالحه
معنی: مؤنث صالح، زنِ صالح
ریشه: عربی
صبح چهره
معنی: صبح (عربی) + چهره (فارسی) آن که چهره‌ای سپید چون صبح دارد.
ریشه: عربی - فارسی
صبرینه
معنی: منسوب به صبر، (به مجاز) صبور و شکیبا، نام گیاهی است.
ریشه: عربی - فارسی
صبریه
معنی: منسوب به صبر؛ صبور و شکیبا
ریشه: عربی
صبوره
معنی: منسوب به صبور؛ صبور و شکیبا
ریشه: عربی - فارسی
صمیمه
معنی: مؤنث صَمیم، صمیمی؛ خالص، ناب؛ اصیل
ریشه: عربی
صوفیه
معنی: پیروان طریقه و مسلک تصوف، اهل تصوف، متصوفه؛ پایتخت بلغارستان
ریشه: عربی
ض
ضرغامهمعنی: مؤنث ضرغام، شیر درنده، پهلوان، دلاور
ریشه: عربی
ط
طَریفهمعنی: (عربی) (مؤنث طریف) (در قدیم) نو، تازه).
ریشه: عربی
طَلایه
معنی: (تلفظ: talāye) نشانه یا جلوه نخستین از هر چیز که پیش از دیگر نشانه‌ها نمایان شود.
ریشه: عربی
طَلیعه
معنی: طلایه
ریشه: عربی
طَیبه
معنی: مؤنث طیب، پاک
ریشه: عربی
طاهره
معنی: (مؤنث طاهر)، زن پاک از پلیدی و عیوب، لقب حضرت فاطمه(س)
ریشه: عربی
طرفه
معنی: شگفت آور، جالب، عجیب
ریشه: فارسی
طره
معنی: موی پیشانی، زلف
ریشه: عربی
طوعه
معنی: اطاعت، فرمانبری؛ نام زنی که مسلم ابن عقیل به خانه او پناه برد.
ریشه: عربی - فارسی
ظ
ظریفهمعنی: مؤنث ظریف
ریشه: عربی
ظهیره
معنی: مؤنث ظهیر، پشتیبان، یاور، ظهیرالدین
ریشه: عربی
ع
عَدیلهمعنی: مؤنث عدیل، مثل، مانند، همانند، هم شأن، هم وزن؛ همسر.
ریشه: عربی
عابده
معنی: مؤنث عابد، عبادت کننده، پرستنده، آنکه چیز یا کسی را می‌پرستد.
ریشه: عربی
عاتکه
معنی: بانوی خوشبو، نام دختر عبدالمطلب، جد پیامبر (ص)
ریشه: عربی
عادله
معنی: مؤنث عادل، بانوی با انصاف
ریشه: عربی
عارفه
معنی: مؤنث عارف، بانوی دانا، آن که از راه تهذیب نفس و تفکر، به معرفت خداوند دست می‌یابد، آگاه
ریشه: عربی
عاصفه
معنی: معرب از سریانی، باد تند و شدید، تندباد، طوفان
ریشه: عربی
عاطفه
معنی: محبت و مهربانی، عطوفت
ریشه: عربی
عاقله
معنی: مؤنث عاقل، دارای عقل و فهم زیاد
ریشه: عربی
عالمه
معنی: بانوی دانشمند، فرزانه
ریشه: عربی
عالیه
معنی: مؤنث عالی،عنوانی احترام آمیز برای زنان، عالی مقام، نام دختر هارون الرشید، به روایتی نام دختر امام علی النقی(ع)
ریشه: عربی
عامره
معنی: مؤنث عامر، آباد کننده
ریشه: عربی
عایشه
معنی: دارای حال نیکو، نام دختر ابوبکر و همسر پیامبر(ص)
ریشه: عربی
عرفانه
معنی: عرفان (عربی) + ه (فارسی) مرکب از عرفان (معرفت) + ه (پسوند نسبت)
ریشه: عربی - فارسی
عزیزه
معنی: مؤنث عزیز، گرامی، محبوب، گرانمایه، محترم
ریشه: عربی
عطیه
معنی: انعام، بخشش
ریشه: عربی
عظیمه
معنی: مؤنث عظیم، بزرگ، کلان، با اهمیت، بزرگ، فراوان، بسیار
ریشه: عربی
عفیفه
معنی: مؤنث عفیف، دارای عفت، پرهیزکار، پارسا
ریشه: عربی
عقیله
معنی: زن با اصل و نسب، گرامی و نجیب زاده
ریشه: عربی
علویه
معنی: از نسل علی (ع)، سیده اسم اصیل پسر
ریشه: عربی
علیمه
معنی: مؤنث علیم
ریشه: عربی
عهدیه
معنی: منسوب به عهد، پای بند به عهد و پیمان
ریشه: عربی
غ
غَدیرهمعنی: گیسوی بافته و آویخته
ریشه: عربی
غَزاله
معنی: نوعی آهو بره‌ی ماده؛ آفتاب، چشمه‌ی آفتاب
ریشه: عربی
غانیه
معنی: (مؤنث غانی)، زنی که به سبب زیبایی خویش بی نیاز از زیور باشد، زن جوان پاکدامن
ریشه: عربی
غمزه
معنی: حرکت چشم و ابرو برای برانگیختن توجه دیگری، کرشمه، ناز
ریشه: عربی
غنچه
معنی: گلی که شکفته نشده و هنوز گلبرگها و کاسبرگهایش فشرده و جمع‌اند؛ (به مجاز) دهان کوچک و زیبای معشوق.
ریشه: فارسی
ف
فاختهمعنی: پرندهای از خانواده کبوتر، کوکو
ریشه: عربی
فارهه
معنی: دختر زیبا و با نمک
ریشه: عربی
فاطمه
معنی: زنی که بچه خود را از شیر گرفته باشد، نام دختر پیامبر (ص)
ریشه: عربی
فایحه
معنی: مؤنث فایح
ریشه: عربی
فایزه
معنی: فائزه، مؤنث فائز، نایل، رستگار
ریشه: عربی
فایضه
معنی: مؤنث فائض
ریشه: عربی
فایقه
معنی: مؤنث فائق
ریشه: عربی
فائزه
معنی: فایزه، رستگار، نایل
ریشه: عربی
فائضه
معنی: فایضه
ریشه: عربی
فائقه
معنی: فایقه، آنکه به هدفش فائق آمده.
ریشه: عربی
فتانه
معنی: بسیار زیبا و دل فریب
ریشه: عربی
فتنه
معنی: شورش، طغیان، آشوب، همچنین به معنای مفتون، عاشق و دلداده
ریشه: عربی
فخیمه
معنی: مؤنث فخیم
ریشه: عربی
فرازنده
معنی: بالابرنده و افرازنده
ریشه: فارسی
فرانه
معنی: فرانک
ریشه: فارسی
فرحانه
معنی: مؤنث فرحان
ریشه: عربی
فرخ ماه
معنی: ماه خجسته و مبارک
ریشه: فارسی
فرخنده
معنی: مبارک، میمون، خجسته، آنکه یا آنچه وجودش سبب شاده و آرامش است.
ریشه: فارسی
فرزانه
معنی: خردمند، دانا
ریشه: فارسی
فرشته
معنی: موجودی آسمانی، عاقل و برتر از انسان، مَلک
ریشه: فارسی
فرشیده
معنی: فر+ شیده = نور آفتاب، شکوه آفتاب
ریشه: فارسی
فرغانه
معنی: نام شهری در ترکستان قدیم
ریشه: فارسی
فروزنده
معنی: روشن، تابان، روشن کننده، افروزنده
ریشه: فارسی
فروزینه
معنی: آتش زنه، چخماق
ریشه: فارسی
فروهنده
معنی: نیکوسیرت و خوبروی، نام فرشته ای است.
ریشه: فارسی
فریانه
معنی: نام پادشاهی افسانه ای هم زمان با اسکندر مقدونی
ریشه: فارسی
فریده
معنی: مؤنث فرید
ریشه: عربی
فریضه
معنی: عمل واجب، امر واجب
ریشه: عربی
فصیحه
معنی: مؤنث فصیح
ریشه: عربی
فضه
معنی: نقره، سیم
ریشه: عربی
فوزیه
معنی: رستگار
ریشه: عربی
فهیمه
معنی: مؤنث فهیم، زن دانا و با شعور
ریشه: عربی
فیروزه
معنی: پیروزه، نام سنگی قیمتی که به رنگ آبی یا سبز می باشد.
ریشه: فارسی
ق
قُدسیهمعنی: مؤنث قدسی
ریشه: عربی
قاهره
معنی: مؤنث قاهر، نام پایتخت مصر
ریشه: فارسی
قدیره
معنی: مؤنث قدیر، توانا
ریشه: عربی
قصیده
معنی: نام یکی از قالب‌های شعر فارسی وعربی
ریشه: عربی
قطره
معنی: مقدار کمی از مایع که از جایی بچکد، چکه
ریشه: عربی
ک
کاملهمعنی: مؤنث کامل، بی نقص، بی عیب
ریشه: عربی
کامه
معنی: خواسته، آرزو، مراد، هدف، خواهش
ریشه: فارسی
کرانه
معنی: ساحل، گوشه، کنار، سو، جهت
ریشه: فارسی
کرشمه
معنی: ناز، غمزه، عشوه
ریشه: فارسی
کریمه
معنی: مؤنث کریم، بخشنده، سخاوتمند
ریشه: عربی
کلاله
معنی: بخشی از گل که برایجذبدانه های گرده، نگه داشتن و رویاندن آنها و تولید میوه است، زلف، کاکل
ریشه: فارسی
کمانه
معنی: منسوب به کمان
ریشه: فارسی
کوشانه
معنی: دختر ساعی، بانوی تلاشکر
ریشه: فارسی
کوکبه
معنی: شکوه، جلال
ریشه: عربی
کوهینه
معنی: پونه
ریشه: فارسی
کیانه
معنی: منسوب به کیان، پادشاهی
ریشه: فارسی
کیهانه
معنی: کیهان، جهان هستی، دنیا، گیتی
ریشه: فارسی
گ
گردیهمعنی: از شخصیت های شاهنامه فردوسی، نام خواهر بهرام چوبین (سردار ساسانی)
ریشه: فارسی
گل پناه
معنی: پناه گل
ریشه: فارسی
گل دانه
معنی: دانه گل
ریشه: فارسی
گلاره
معنی: مردمک چشم، به معنی هر دو چشم هم بکار میرود.
ریشه: کردی
گلاله
معنی: کاکل مجعد، موی پیچیده
ریشه: فارسی
گلبوته
معنی: بوته گل
ریشه: فارسی
گلپاره
معنی: قطعه‌ی گل، تکه ی گل؛ (به مجاز) زیبا و با طراوت
ریشه: فارسی
گلپونه
معنی: گلهای کوچک معطر به رنگ صورتی یا بنفش، پونه جوان و تازه
ریشه: فارسی
گلچهره
معنی: گلچهر، آن که چهره‌ای زیبا چون گل دارد، زیبا رو
ریشه: فارسی
گلخنده
معنی: گلخند
ریشه: فارسی
گلدانه
معنی: بذرِ گل؛ (به مجاز) آن که ویژگی گل شدن (زیبا، لطیف و با طراوت) را دارد.
ریشه: فارسی
گلستانه
معنی: نام روستایی در نزدیکی کاشان، منسوب به گلستان
ریشه: فارسی
گلگونه
معنی: گلگون
ریشه: فارسی
گوهره
معنی: نام روستایی در نزدیکی کرمانشاهان
ریشه: فارسی
ل
لاله
معنی: گلی به شکل جام و سرخ رنگ، گونه سرخ و گلگون
ریشه: فارسی
لایه
معنی: پوشش، نام زنی در رمان باغ بلور
ریشه: فارسی
لبخنده
معنی: لبخند
ریشه: فارسی
لطیفه
معنی: مؤنث لطیف
ریشه: عربی
م
مَکیهمعنی: مربوط یا متعلق به مکه، اهل مکه
ریشه: عربی
مَلیکه
معنی: (زن) صاحب، (زن) مالک
ریشه: عربی
مَنیژه
معنی: در شاهنامه نام دختر افراسیاب، که عاشق بیژن پهلوان ایرانی شد.
ریشه: فارسی
مَهْدیه
معنی: کسی که خداوند رستگاری را و راه راست را برایش تعیین کرد.
ریشه: عربی
مَهکامه
معنی: منسوب به مهکام؛ (به مجاز) آرزوی زیبای روی.
ریشه: فارسی
مُحَدِثه
معنی: مُحَدِث (زن)، مُحَدِث؛ یکی از القاب حضرت زهرا(س)
ریشه: عربی
مُقدسه
معنی: مؤنث مقدس، آنکه از پلیدی و زشتی و گناه دوری میکند، پارسا
ریشه: عربی
مُکَرمه
معنی: زن گرامی و عزیز کرده
ریشه: عربی
مُنوره
معنی: مؤنث مُنور
ریشه: عربی
مُنیره
معنی: نورانی و روشن و درخشان و آشکار
ریشه: عربی
مِهرابه
معنی: دارنده‌ی جلوه‌ی آفتاب و کسی که تابش مهر دارد.
ریشه: فارسی
مِهرانه
معنی: (مِهران + ه (پسوند نسبت))، منسوب به مِهران، مهربان
ریشه: فارسی
ماجده
معنی: مؤنث ماجد، زنِ بزرگوار
ریشه: عربی
ماریه
معنی: زنِ سفید و براق، بسیار درخشنده؛ نام همسر قبطی پیامبر اسلام(ص) و مادر ابراهیم ابن محمّد پسر پیامبر
ریشه: عربی
ماه
معنی: جِرم آسمانی نسبتاً بزرگی که شبها به صورت لکه‌ی روشن بزرگی از زمین دیده میشود، قمر؛ (به مجاز) بسیار خوب و دوست داشتنی
ریشه: فارسی
ماهِده
معنی: (مؤنث ماهِد)، گسترنده، گستراننده
ریشه: عربی
ماهره
معنی: مؤنث ماهر
ریشه: عربی
مائده
معنی: مؤنث مائد، خوردنی، طعام؛ سفره‌ای که بر آن غذا میگذارند؛ سوره‌ای از قرآن کریم
ریشه: عربی
مبارکه
معنی: مؤنث مبارک
ریشه: عربی
متینه
معنی: مؤنث متین
ریشه: عربی
محبوبه
معنی: نام گیاهی (محبوبه‌ی شب)؛ زن محبوب، معشوق، معشوقه
ریشه: عربی
محجوبه
معنی: مؤنث محجوب
ریشه: عربی
محسنه
معنی: مؤنث محسن، آراسته و زیبا؛ زن احسان کننده، زن نیکوکار
ریشه: عربی
مرضیه
معنی: کسی که خدا از او راضی باشد - پسندیده، مرضی
ریشه: عربی
مژده
معنی: خبر خوش و شادی بخش، بشارت
ریشه: فارسی
معصومه
معنی: (مؤنث معصوم)، زن بی گناه و پاک معصوم، لقب حضرت فاطمه (معصومه) خواهر گرامی امام رضا (ع)
ریشه: عربی
مقصوده
معنی: مطلوب و خواسته شده و محبوب و مورد پسند؛ مورد علاقه
ریشه: عربی
ملیحه
معنی: مؤنث ملیح، (به مجاز) ملیح، زیبا و خوشایند، دارای ملاحت، با نمک
ریشه: عربی
منزه
معنی: به دور از آلودگی، پاک، پاکیزه؛ مبرا، بری، بی عیب
ریشه: عربی
منصوره
معنی: مؤنث منصور
ریشه: عربی
موحده
معنی: مؤنث موحد، یکتا پرست
ریشه: عربی
مولوده
معنی: مؤنث مولود
ریشه: عربی
مهراوه
معنی: مرکب از مهر (محبت یا خورشید) + اوه (پسوند شباهت)
ریشه: فارسی
مؤمنه
معنی: مؤنث مؤمن، دیندار، متدین
ریشه: عربی
ن
نادرهمعنی: مؤنث نادر، کمیاب، بی همتا، آنچه به ندرت یافت شود.
ریشه: عربی
نادیه
معنی: مؤنث نادی، ندادهنده، صدا کننده
ریشه: عربی
ناردانه
معنی: ناردانا، دانه انار
ریشه: فارسی
نارینه
معنی: ظریف
ریشه: ارمنی
ناریه
معنی: آتشی، آتشین
ریشه: عربی
نازدانه
معنی: فرزند محبوب پدر و مادر، دردانه
ریشه: فارسی
نازینه
معنی: منسوب به ناز
ریشه: فارسی
نافه
معنی: ماده‌ای با عطر نافذ و پایدار که زیر پوست شکم نوعی آهو به دست می آید.
ریشه: فارسی
ناوه
معنی: نام روستایی در نزدیکی خرم آباد
ریشه: فارسی
نائله
معنی: کسی که به مقصود رسیده و نائل آمده است، اسم همسر عثمان خلیفه سوم
ریشه: عربی
نجمه
معنی: مؤنث نجم، ستاره
ریشه: عربی
نجیبه
معنی: مؤنث نجیب، شریف، اصیل، عفیف، پاکدامن
ریشه: عربی
ندیمه
معنی: مؤنث ندیم، همنشین و هم صحبت، به ویژه با بزرگان
ریشه: عربی
نسیبه
معنی: دختر با اصل و نسب، بانوی اصیل، بانویی که در صدر اسلام در جنگ احد شرکت داشت و به آسیب دیدگان کمک می کرد.
ریشه: عربی
نصیبه
معنی: سهم کسی از چیزی، بهره، سرنوشت، تقدیر
ریشه: عربی
نظاره
معنی: نگریستن، تماشا، نگاه کردن
ریشه: عربی
نعیمه
معنی: مؤنث نعیم، نعمت، نرم و لطیف
ریشه: عربی
نغمه
معنی: آهنگ یا ملودی، آوازه
ریشه: عربی
نفیسه
معنی: مؤنث نفیس، باارزش
ریشه: عربی
نقره
معنی: فلزی گرانبها، نرم و سفید که در ساختن زیورآلات، آینه، و… به کار میرود.
ریشه: فارسی
نگاربسته
معنی: نقشی که زنان با حنا بر دست و پای خود می بندند.
ریشه: فارسی
نگاره
معنی: نقش، شکل، تصویر
ریشه: فارسی
نگینه
معنی: مانند نگین
ریشه: فارسی
نوباوه
معنی: کودک یا نوجوان، میوه‌ای که تازه رسیده باشد، میوه تازه و نورس
ریشه: فارسی
نورسته
معنی: تازه روییده، جوان، تازه بالغ شده
ریشه: فارسی
نوریه
معنی: منسوب به نور، درخشان
ریشه: عربی
نوشابه
معنی: آب گوارا، نام پادشاهی در سرزمین بردع
ریشه: فارسی
نوشه
معنی: انوشه، جاوید، زنده، شاد، خوشحال، خرم، گوارا، از شخصیتهای شاهنامه
ریشه: فارسی
نوشینه
معنی: نوشین، شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار
ریشه: فارسی
نیره
معنی: مؤنث نیر، منور و روشناسم دختر اصیل
ریشه: عربی
نیک چهره
معنی: نیکچهر،خوبرو، نیکوروی، زیبا
ریشه: فارسی
و
واحدهمعنی: مؤنث واحد، یگانه
ریشه: عربی
واله
معنی: عاشق بی قرار، شیفته و مفتون
ریشه: عربی
والیه
معنی: مؤنث والی نام دختر
ریشه: عربی
وجیهه
معنی: زیبا، خوش چهره، هم چنین به معنای دارای قدر و منزلت نزد مردم
ریشه: عربی
وحدانه
معنی: یکی یکدانه
ریشه: عربی
وحیده
معنی: مؤنث وحید، یکتا، تک، بی نظیر، یگانه
ریشه: عربی
وریشه
معنی: درخشش، برق
ریشه: کردی
وسمه
معنی: ماده رنگی ای که از نوعی گیاه به دست می‌آید.
ریشه: عربی
وسیمه
معنی: مؤنث وسیم، دارای نشان زیبایی، زیبا
ریشه: عربی
ونوشه
معنی: در گویش مازندران گل بنفشه
ریشه: فارسی
ه
هالهمعنی: معرب از یونانی به معنای حلقه نورانی سفید یا رنگی که گاه دور ماه یا خورشید دیده میشود.
ریشه: یونانی
هانه
معنی: چشمه
ریشه: فارسی
هانیه
معنی: هانیا
ریشه: عربی
هایده
معنی: توبه کننده، به حق بازگردنده
ریشه: عربی
هدسه
معنی: همسر یهودی خشایار شاه که بعداً استر نام گرفت، محل دفن او و داییش (مردخای) جزء آثار باستانی همدان است.
ریشه: عبری
هدیه
معنی: ارمغان، تحفه
ریشه: عربی
هستنوه
معنی: قیام توده مردم
ریشه: کردی
هگبه
معنی: ره آورد، هدیه سفر، خورجین
ریشه: کردی
هلاله
معنی: گلی زرد رنگ خوشبو، آلاله، جارزدن، با خبر ساختن
ریشه: کردی
هنگامه
معنی: فوق العاده، شگفت انگیز، عالی، فتنه، آشوب
ریشه: فارسی
هوده
معنی: راست، درست
ریشه: فارسی
هونراوه
معنی: کنایه از کلام منظوم
ریشه: کردی
ی
یگانهمعنی: صمیمی، همدل، یکرنگ، بی همتا، بی نظیر، تنها و منحصر به فرد
ریشه: فارسی
منبع: سایت ستاره
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}